Hallo lieve allemaal,

Daar zijn we weer een keertje met een mail. Als ik alles opschrijf wat we doen, wordt het wel een heel erg lang verhaal. Dus zal ik proberen het een beetje binnen de perken te houden. We doen veel klussen en klusjes aan de boot. De printer is nu vast geïnstalleerd en er is meer ruimte voor boeken. Ook hebben we al minstens 25 boeken uitgezocht die mee terug moeten naar Nederland. En dan zijn er nog eens 15 die we gaan ruilen met andere zeilers. Voor we naar Nederland vertrekken moet Peter nog wat elektronica kastjes en de Webasto kachel uitbouwen om mee te nemen en na te laten kijken.

Vanmorgen heeft Peter de Watermaker opnieuw geïnstalleerd. Het was niet mogelijk om de filters te verwisselen zonder de halve machine te demonteren. Nu gaat het gemakkelijk. We hebben gelijk het apparaat met een speciaal middel een uur gespoeld en de filters vervangen om het voor de komende maanden te conserveren.

Het onderwaterschip is inmiddels helemaal geschuurd en staat in één laag Jotun primer. Vandaag gaat er nóg een laag primer op en eind oktober laten we er dan 4 lagen Jotun antifouling onder zetten. Ze gebruiken hier allemaal Jotun dus het zal we goed spul zijn. Het zit in groot-verpakking voor de vissersboten dus het is de helft goedkoper dan International. We hebben het werk laten doen. Het was niet al te duur. Totaal voor al het werk, dus grondig schuren en zes lagen schilderen, is het ongeveer 240 euro.

Waarschijnlijk betalen we dan nog veel. Maar we (met name Peter) vonden het wel lekker om niet in de kou en de snijdende wind bezig te hoeven zijn. Verder heeft Peter de schroef gedemonteerd om de anodes te vervangen en zijn de motorolie en het oliefilter vernieuwd. De accu's zijn weer bijgevuld en de diesel-filters zijn ook net nieuw. We kunnen er weer tegen. Nu nog de versnellingsbak-olie vervangen en het koelwater. Het spreekwoord zegt het al: "Koop een boot en werk je dood!" Het is trouwens een groot probleem om de goede materialen of onderdelen te vinden. Voor de keerkoppeling hebben we 80W90 olie nodig en dat is moeilijk te krijgen. We hebben één garage gevonden maar die had alleen jerrycans van 20 liter. Ook speciale anodes zijn moeilijk te krijgen. We gaan dat komende week in Buenos Aires proberen.

We hebben een lijst van zeker 30 dingen die we nodig hebben. De meeste zijn niet urgent maar sommige. zoals de anodes, wel. Die moeten er weer onder voor de boot het water in gaat. Inmiddels hebben we alweer een telefoonnummer van ene Sergio die ons vertelde dat er zeker vier winkels met alleen anodes zijn in BA. Hij is hier met zijn vriend met een Oceanis 41. De eigenaar van deze boot, Osvaldo, is directeur van Renault Buenos Aires dus die zal ons ook wel aan de goede smeerolie kunnen helpen. De onderdelen die we uiteindelijk niet kunnen vinden hopen we dan in Nederland te kunnen kopen.

We doen, behalve aan de boot werken, ook andere leuke dingen. Ik (Paula) heb al enige lesjes Tai Chi achter de rug. Ik heb weer wat leuke oefeningen opgedaan, voor als ik weer een paar lessen zou moeten/mogen/kunnen geven. Maar helaas dat zit er voorlopig niet in.

We hebben veel leuke mensen ontmoet. Uruguay is een mooi land met veel aardige mensen. Het heeft, qua sfeer en omgeving, veel weg van Nederland. Het is licht heuvelachtig met dennenbossen en we hebben hier een veilig gevoel. De mensen zijn heel vriendelijk en belangstellend. Een paar weken geleden, toen we nog in Brazilië waren, deden we trouwens een leuke ontdekking. We realiseerden ons ineens dat we ons geen buitenlanders of toeristen meer voelden in Zuid-Amerika. We wandelden door de stad met een gevoel alsof we er thuis hoorden. We hebben hier wandelingen gemaakt en flinke stukken gefietst.

Rond om ons heen zitten veel vogels en in de haven hebben we 2 huis/haven zeeleeuwen. Eergisteren waren deze kolossen samen aan het stoeien dat het een lieve lust was. Af en toe kwamen ze wel een meter uit het water. En gisteren lagen ze heerlijk op de kade te zonnen. Toen we dichterbij kwamen, schoof een van de twee het water in. En de ander kwam blazend op ons af. Je moet dan niet net per ongeluk struikelen als zo'n kolos op je af komt. Ze zijn niet zo snel maar wel erg groot. Maar we kijken wel uit, hoor.

Morgen gaan we de bus naar Buenos Aires boeken. Vanaf dinsdag willen we dan een weekje in B.A. door brengen. We hebben een ontzettend leuk stel Argentijnse zeilers leren kennen die ons B.A. gaan laten zien. Ze gaan ons ook helpen om spullen en onderdelen voor de boot te vinden. We hebben bij een van hen, Humberto, onderdak. Een mooiere manier is er niet om een stad te leren kennen, dan met mensen die er zelf goed bekend zijn. We hebben er dan ook veel zin in. Gisteren waren we door Maria uitgenodigd om bij haar thuis in Punta del Este te komen lunchen. Maria is een kennis van onze "haven/Seven Seas" kontakt persoon Jean. Met Jean en haar man Ralph zijn we naar Punta del Este gereden en zo kregen we weer mooi stuk van Uruguay te zien. Punta del Este is erg mooi en welvarend. In de zomer is het een mondain vakantieoord voor de rijkere mensen van Zuid-Amerika.

Maria had nog meerdere mensen voor de lunch uit genodigd. Het was een heel gemêleerd gezelschap. Uruguayanen, Amerikanen, Argentijnen en 2 Nederlanders. Wij dus. Na de paella zijn wij nog even mee gegaan naar het luxe Casino. Alleen één van de Amerikanen is een poosje aan het Black-Jack'en geweest. Wij hebben met nog een stel in de lounge wat gedronken. Er werd ook nog een leuke modeshow gehouden. Ik had best zin om mijn garderobe op te doeken en wat nieuws aan te schaffen. Maar er was daar niets te koop. Maar goed ook denk ik, anders had ik vast flink gezondigd.

Vanmiddag zijn we ook nog met een paar mensen wezen lunchen. Maar voordat we eindelijk aan tafel zaten, hebben we eerst onze benen uit de kont moeten fietsen. Een zekere Steven belde ons op, dat het restaurant vlakbij het centrum was en dat het Terra Nostra heette. Wij zouden daar op de fiets naar toe gaan. Eerst Jean nog even gebeld om de weg te vragen. We hoorden dat het daar en daar was. Nou dat daar en daar klopte dus mooi niet! Het daar en daar heette n.l. Tierra Nova. Wij Steven weer gebeld, hij zou komen om ons een stukje voor te rijden met de auto. Toen we eenmaal op de goede weg zaten zeiden wij, rijden jullie maar door, wij vinden het nu wel. Het was nog maar 2 á 3 Km. Voorbij bord Playa Verde rechts af een zandweg op, en na een stukje ga je links af en dan ben je er bijna. Ja, morgen brengen, het bleken er minstens 6 zo niet meer kilometers te zijn; heuveltje op en heuveltje af, en dan ook nog eens 2,5 km over een onverharde weg door het bos. We hebben het gevonden, het water stond me wel op de rug. Want het valt niet mee om Peter bij te houden. Maar daardoor smaakte een Heineken biertje extra goed. Na de tamelijk verlate lunch fietsten we even over half vijf weer terug naar huis. En om 18.00 net toen de zon prachtig onderging stapten we P. Blue binnen. Hoeveel kilometer het precies geweest is weten we niet, maar normaal doen wij geen anderhalf uur over 4 á 5 km, . Afstand schatten is voor sommige mensen blijkbaar een probleem. Al met al was het een lekkere fietstocht en een gezellige "lunch".

En nu is het tijd om naar bed te gaan. Dus zet ik er een punt achter....... Jullie horen wel hoe B.A. is en wat we daar gedaan hebben. Tot Mails en alles gewenst wat maar goed is!

Liefs van Paula en Peter

Naar vervolg