Afscheid van de Galapagos

Jammer dat het bij jullie geen zomer meer is. Maar gezellig binnen met de kaarsjes weer aan zal het ook wel weer heel knus zijn. Het is al een beetje aan het winteren bij jullie is het niet?
Nou, hier is het in ieder geval nog geen zomer. Het is vaak bewolkt en de temperatuur wordt dan gematigd door de koude Humboldtstroom. Zo af en toe doet de zon zijn best en dan is het ook gauw behoorlijk warm.
Vandaag hebben we de zon amper gezien; hooguit een uurtje of twee. Maar we hebben wel lekker gezeild. Het is hier meestal een windje van rond de tien knopen.
Vanmorgen om 0700hr. verlieten we het eiland Santa Cruz. En vanmiddag om ca. 14.30 ging op San Cristobal het anker omlaag.

Omdat het de tweede keer was dat we hier aankwamen was het net als of we thuis kwamen. We liggen lekker rustig hier; geen swell en geen cruise schepen die de hele dag hun generatoren aan hebben staan waardoor je denkt dat er steeds een helicopter boven je hangt. En het is hier ook wat drukker waardoor het overal wel wat gezelliger geworden is. Wandelende mensen, spelende kinderen, terrasjes bevolkt, en voor het eerst zaten we niet alleen aan de koffie c.q. iets sterkers.
Santa Cruz, waar vandaan we vanmorgen vertrokken zijn is in grootte het tweede eiland van de Galapagos eilanden. Het heeft behalve twee dorpjes ook een aardig stadje waar van alles te doen of te ondernemen is. Wij vonden het er gezellig en aangenaam, behalve dan dat de Pacific voor de deur ligt en vanuit het zuiden een flinke swell de baai in stuwt. Het ene moment zijn de golven hoger dan het andere moment en als de wind vanuit de zelfde richting komt als de golven gaat het ook nog wel. Maar oh wee, als het schip dwars op de golven komt te liggen en de boot zwaait van boord tot boord heen en weer. Dan is het aan boord zijn niet echt comfortabel en soms zelfs misselijk makend. Slapen valt dan ook niet mee. Dan moet je op je buik liggen en je vasthouden aan de matras of op je rug met je armen wijd, maar dat veroorzaakt weer andere problemen als je niet uitkijkt. Blauw oog of een bloedneus. Je kunt geen hekanker uitbrengen want dan zwaai je niet mee met de cruiseschepen die allemaal erg dichtbij liggen. Maar ondanks alle deze "kommer en kwel" was Santa Cruz beslist de moeite waard en zijn we er langer gebleven dan we van plan waren!

Als je aan land wilt, roep je per marifoon de watertaxi op en die brengt je voor 0,60 dollar naar de wal. Zodra je de pier op stapt, stap je een gezellig wereldje binnen. Langs de pier en havenkant is een gezellig speeltuintje en een handbal/volleybal/basketbalveld waar de plaatselijke bevolking echt gebruik van maakt. Langs de kade zijn wat winkeltjes, een supermarktje en wat belangrijk is; een pinautomaat voor de nodige dollars. Op Isla Isabela hadden ze zo'n ding niet en ook geen bank.
Restaurantjes zijn er bij de vleet en het is er zeer goed eten. We vonden zelfs een heel leuk, gezellig, bruin café, "The Rock" geheten. Ook hier serveerden ze, behalve een heerlijk caipirinha, heerlijke hapjes die opgemaakt waren als mooie schilderijtjes. In The Rock maakten we de eerste de beste middag kennis met een leuk stel Oostenrijkers waarmee we ons aan een tweede caiparinha bezondigd hebben. Hoewel ik me voorgenomen had dat nooit meer te doen. En al helemaal nooit meer een derde!!!. Het is dan ook keurig bij een tweede gebleven!

De volgende dag heeft taxichauffeur Fabian ons voor 35 dollar in zijn taxi over het eiland naar enkele bezienswaardigheden gereden. O.a. naar de Giant Tortuga's; de reuzen schildpadden. In eerste instantie hoefde dat niet voor mij. We hadden al zoveel schildpadden gezien. Maar deze waren toch zeker de moeite waard. Het waren echt reuzen en ze zaten nog enigszins in de vrije natuur! Op San Crsitobal zitten ze in een troosteloos nauuurreservaatje met wat modderpoeltjes.
We zijn ook naar Gemelos, twee naast elkaar gelegen (tweeling) kraters geweest, dat was Mmmmmm. Veel bijzondere vogeltjes.
Wat interessanter was, was een lange grote grot van een paar honderd meter met een in en uitgang, of misschien beter gezegd, een ondergrondse tunnel, ooit ontstaan als magmapijp. De tunnel vonden we allebei heel bijzonder, vooral vanwege de bijzonder mooie aarde tinten, alleen het laatste gedeelte moesten we tijgerend afleggen. Wat natuurlijk voor een stel lenige bejaarden zoals wij geen enkel probleem vormde. Behalve dat we hoopten dat er opdat moment maar geen klein aardbevinkje zou plaats vinden. Daar moet je sowieso niet aan denken maar vooral niet als je je in zo'n tunnel bevind. Je kon zien dat er regelmatig grote brokken uit het plafond vallen. In Nederland zou zo'n attraktie beslist niet toegelaten worden.

De natuur op de eilanden is mooier en vooral groener dan we gedacht hadden, een beetje eentonig misschien, maar niet droog en dor zoals de kust van Noord Chili en Peru. We hebben dan ook veel vogels gezien en vooral een heleboel van die vinkjes die Darwin hier ontdekt heeft.
Darwin had 13 soorten verschillende vinkjes ontdekt, hiervan hebben wij er misschien 5 of 6 gezien en het kunnen er ook meer zijn.
Vanuit de boot zien we regelmatig Pelikanen, Fregatvogels, Boobies (soort Jan van Gent maar dan met blauwe of rode poten) en Albatrossen overkomen. En niet te vergeten verschillende soorten reigers. Vooral naar de fregat vogels kan ik lang kijken, ze zien er een beetje sinister uit en passen prima in een spook of griezelfilm. Maar ondanks het sinistere uiterlijk scheren ze als elegante luchtacrobaten over het water.
Ik ben zo langzamerhand helemaal weg van de zeeleeuwen hier. Het zijn net hondjes. Ze hebben koppies om op te vreten en geinige lieve oogjes en ze kunnen zo heerlijk tevreden liggen snurken. Je ruikt ze wel een uur in de wind, hoor.
Je vind ze overal, vooral hier in San Cristobal. Ze lopen of liggen op de pier. Je moet goed uitkijken dat je niet op ze trapt, of dat je er niet op eentje gaat zitten. Want ze liggen ook compleet uitgestrekt op de zitbankjes die er voor de toeristen neer gezet zijn. Als we in ons bijbootje stappen zwemmen er geheid een paar mee.

Als je gaat zwemmen, komen er een paar om met je te spelen. Peter vind dat helemaal geweldig. Toen we hier vanmiddag het anker lieten zakken kwam er meteen eentje even nieuwsgierig kijken wat we aan het doen waren. En even later zag ik dat hij op de boot van buurman Alex klom om daar een uiltje te knappen. Een tijdje geleden lag er een in die jongen z'n bed. Dat zal wel lekker geroken hebben.
Ik weet niet of het echt zo is, maar ik heb het idee, dat die beesten hier veel vriendelijker en socialer zijn dan die we in Chili en/of Argentinië zijn tegen gekomen. Maar daar hebben we ook niet samen met ze gezwommen.

Morgen is het uit met de pret. Morgen is er werk aan de winkel. Morgen gaan we de dieseltanks tot aan de nok toe vullen. Dat valt niet mee, want dat gaat hier met de jerrycans. Hier vaar je niet even naar een benzinestation. Hier moet je met jerrycans naar de wal, Ergens worden ze op de een of andere manier gevuld. Daarna terug varen naar de boot de cans legen in de tank en dan moet de ceremonie herhaald worden en nogmaals, totdat je genoeg hebt. En dat alles gaat hier niet zonder slag of stoot, dit moet eerst allemaal aangevraagd worden. Want de brandstof wordt hier zwaar gesubsidieerd en daar heb je als (rijke) toerist geen recht op. Bolivar, onze agent, heeft dit voor ons in orde gemaakt net zoals hij voor ons het in en uitklaren, en al het papierwerk dat daar bij komt kijken, in orde gemaakt heeft. We zullen hier wel nooit meer komen, maar mocht het wel zo zijn, dan is Bolivar zeker weer onze agent!

Vandaag hebben we een enorme berg vuile was weggebracht en die kunnen we morgenochtend weer ophalen. Daarna nog wat boodschapjes doen en dan is alles klaar voor de volgende 850 mijl naar Panama. Hoewel we, voordat we in Panama zijn, eerst een paar dagen naar de Las Perlas eilanden gaan. Volgens verhalen van mensen die we ontmoet hebben, moeten we die eilanden niet rechts of links laten liggen maar de tijd nemen om deze parels te gaan bekijken! Als we daar zijn horen jullie wel of de Isas Perlas de moeite zijn of niet!!

Lieve allemaal, we missen jullie!!
Wees lief, aardig en goed voor elkaar!!

Knuffels van mij en natuurlijk ook van Peter!.