Puerto Villamil-Isla Santa Isabela-Galapagos 17 oktober 2010

Ik heb jouw mailtje als basis gebruikt voor een Flessenpost, Jarno.

Sinds Maandagmorgen 11 Oktober liggen we voor anker bij het dorpje Villamil. We hebben het anker er goed ingetrokken en toen we van de week gingen kijken bleek het helemaal onder het zand verdwenen te zijn. Dus dat blijft wel zitten. Dat is maar goed ook want we hebben vrij weinig ruimte omdat de baai grotendeels ondiep is met zandbanken en lava-rotsen onder water. Het waait hier trouwens toch al erg weinig dus we slapen goed en rustig.
We zitten 1 graad zuid van de evenaar. Maar het water is fris door de Humboldtstroom vanaf Antarctica. We dragen onze duikpakken bij het snorkelen. De lucht-temperatuur is 's nachts fris en overdag rond de 25 graden.
We hebben hier grote Fregatvogels, Blauwvoet Boobies, reuze landschildpadden, soepschildpadden in de zee, roggen, haaien, zeeleeuwen. De jonge zeeleeuwen komen om ons heen zwemmen als we snorkelen. Het zijn balletdansers in het water. In het begin vonden we dat wel spannend omdat ze vlijmscherpe tandjes hebben. Maar ze zijn totaal niet agressief.
De Iguana's kan je tot op een meter benaderen daarna gaan ze op hun gemak weglopen. Er zijn hele grote bij. Het krioelt er van. Omdat ze net zo zwart zijn als de lava-rotsen moet je uitkijken dat je er niet op trapt. Het zijn echt voorwereldlijke monsters.

Wij liggen voor anker achter een natuurlijke bescherming die een lagune vormt en bestaat uit lava-riffen en -eilandjes met allemaal ondiepe doorvaarten. We kunnen met de dinghy over ondieptes heen zo de zee op als we goed uitkijken voor de rotsen en riffen onder water. Deze eilanden zijn relatief jong met nog veel gestolde lava aan de oppervlakte. We kunnen vanaf de boot of met de dinghy zo dat gebied in en dan wandelen of snorkelen.
Het weer is hier wat bewolkt de laatste tijd. Daardoor is het zicht wat minder dan optimaal.

Wij hebben weinig gehoord van onrust in Ecuador. Alleen toen de politie in staking was schijnt het even spannend geweest te zijn. Maar wij zaten toen op zee en hier op de eilanden merk je niks.

Hou ons op de hoogte van jullie wederwaardigheden (dat vinden we leuk om te lezen) . We zouden ook wat dat betreft weer graag dichter bij jullie in de buurt willen zitten.
Nou ja, nog een maand of negen.

Veel liefs voor jullie van Peter en Paula