29 September 2010 18.00 uur

Hallo allemaal,

Het is nu 18.00 plaatselijk tijd. Het tijdverschil met Nederland is momenteel 7 uur dus jullie zullen wel allemaal liggen te slapen.
Zoals jullie weten stonden we al twee weken tegen heug en meug op de wal omdat de pier gerepareerd werd. Ook dit weekend zag het erg nog niet naar uit dat we het water in konden. Maar dit keer hebben we zeer zwaar aangedrongen en op zondagmorgen zijn we over een paar stalen "nood-bruggen" te water gelaten. De lift kwam bijna niet tegen die brugleggers op en toen we er overheen reden begon het allemaal verdacht te kraken. Enige staalplaten sprongen los. Maar het lukte uiteindelijk.
Zondagavond hadden we nog een afscheids barbeque met vele vrienden op het dakterras van het restaurant.
Maandagmiddag zijn we tegen 16.00 vertrokken met alweer een hoop gedoe met al het papierwerk. Gelukkig hadden we onze man Jorge die ons weer geholpen heeft.

Bij het vertrek stond er vrijwel geen wind. Maar omdat we nu eenmaal hadden uitgeklaard wilden we toch wel weg. Stel je voor dat we weer al dat papierwerk zouden moeten doen.
Er moesten weer een stuk of 25 formulieren getekend worden.
Gelukkig hebben we ook een gassing certificaat op de kop getikt. Anders moet de boot in de Galapagos uit-gegast worden tegen ongedierte. Ze zijn blijkbaar bang dat die hele grote kakkerlakken op de eilanden verdreven worden.

We zijn nu dus ruim 48 uur onderweg en het loopt lekker. We zitten in de passaat en hebben eigenlijk vrijwel niks aan de zeilen hoeven doen. Alleen afgelopen nacht even een rifje gestoken om dat de wind wat toenam. Je loopt dan even hard maar het gaat een stuk rustiger. Lekker om om de beurt te slapen. We zeilen vrijwel voor de wind met de genua als een vleugel naar bakboord op de spiboom. De engelsen noemen dit ook "goose-winged". Bij ons heet het "melkmeisje" of "de fok te loevert".
De eerste 16 uur moesten we rustig aan motorren en maakten dat etmaal 150 mijl. Maar het tweede etmaal hebben we er alleen zeilend al 170 gemaakt.
Het loopt als een speer. Constant 7 knopen of meer. En we hebben ook nog de koude, vanaf de zuidelijke oceaan komende, Humboldt-stroom mee tot de Galapagos.
Daarom is er daar zoveel dieren leven met al dat frisse plankton e.d. We hebben een paar keer een groep dolfijnen rond de boot gehad. Deze soort maakt er een acrobatiek show van. Wat een hoge sprongen kunnen ze maken.
Er is helemaal geen ander verkeer. We hebben afgelopen nacht één vissersbootje gezien op het laatste moment. Want de deining is hier zo hoog dat zo'n klein vissersbootje er in verdwijnt. We merkten het pas toen we twee keer waarschijnlijk over een net zijn gekrast. Gelukkig bleven we niet hangen met die hoge deining.
Helaas hebben we weinig zon maar echt koud is het niet meer.
We hebben nog 660 mijl te gaan dus dat is nog ruim vier dagen. We gokken er op dat we pas maandagmorgen kunnen binnenlopen.

We hebben via email contact met een agent op het eiland San Cristobal. Hij zal als het goed gaat onze papieren on orde maken. Verder hebben we via hem ook een "Autografo" aangevraagd. Dit is een toestemming om meer dan een eiland te bezoeken met je eigen jacht. Ook hier worden de overheden steeds lastiger. Ze zeggen dat het natuurbescherming is maar het is eerder geldklopperij. Want de aantallen toeristen worden niet beperkt. Alleen moet nu iedere toerist 100 dollar betalen voor natuurbeheer.

Onze huidige positie is 08°16 Zuid en 081°23 W

Groetjes van ons allemaal en Marjolein en Anne een fijne verjaardag.

Liefs van Peter en Paula