Valdivia 1 Maart
2010
Hallo allemaal,
Er is hier in Valdivia niet veel schade. Er zijn wat gebouwen gescheurd en de kade
in het centrum is behoorlijk verzakt. Dat is ongeveer een kilometer bij ons vandaan
aan dezelfde oever.
Dus wij liggen wel op het breukvlak dat ook in 1960 getroffen is toen hier rond
Valdivia de zwaartse aardbeving ooit (9,5) is geweest waarbij 5000 mensen omkwamen.
Voornamelijk door vloedgolven aan de kust.
Wij liggen aan een steiger van stalen palen met houtbekleding. Dus dat is flexibel
en scheurt niet zo snel.
Ze stonden zaterdagmorgen wel als een gek te zwabberen, zeiden onze franse vrienden.
De elektra werkt, hoewel hij vanmorgen een
paar uur eruit is geweest.
Water is er ook en we hebben de water- en dieseltanks vol plus een watermaker.
We konden ook weer geld pinnen vanmorgen. Alleen in de supermarkt is het uren wachten
voor de kassa's. We gaan morgen naar een hele grote LIDER en halen dan gelijk veel
voorraad. Dan kunnen we voorlopig vooruit.
We hebben in ieder geval net drie broden gekocht dus we zullen niet omkomen.
Ja! Zonder mijn appendix zouden we bij Juan
Fernandez gelegen hebben. Of nog erger in Conception dat helemaal verwoest is. Dat
is maar een paar honderd km hier vandaan.
Kennissen van ons lagen bij Juan Fernandez
aan een mooring (betonblok met ketting). Ze vertelden dat ze twee maal door een
huizenhoge golf getroffen werden. Ze lagen te slapen dus dan ben je helemaal gedesoriënteerd.
Het betonblok ging ook aan de haal maar ze bleven er gelukkig aan hangen. Daarna
hebben ze allemaal mensen uit zee opgepikt die met huis en al in zee gespoeld waren.
En het was hier natuurlijk nog donker dus dan is het helemaal angstig. Gelukkig
lijken daar weinig doden te zijn maar ik geloof wel een paar vermisten.
Vrienden van ons waren op zee tussen Paaseiland en Tahiti en die heb ik via de radio kunnen inlichten over de tsunami en ze gewaarschuwd niet te ankeren bij Henderson eiland. Want dat waren ze van plan. Ik heb op internet opgezocht hoe snel die golf bij ze zou zijn. Die was volgens de experts na 12 uur al bij Nieuw Zeeland. Maar ze hebben hem niet gemerkt. Andere vrienden lagen voor anker bij Paaseiland en zijn door de kustwacht gewaarschuwd en de zee op gegaan. Gelukkig had Sangoma de radio aanstaan en zij zijn de andere boten met de dingy gaan wekken. Zij hebben ook niks gemerkt. Na passage van de golf zijn ze weer voor anker gegaan.
Wat zijn wij blij dat we niet op Juan Fernandez waren. Onze kennissen zijn vertrokken
naar Paaseiland want je kunt niks meer op zo'n verwoest eiland. En de mensen proberen
daar nu ook alleen maar te overleven en zijn bang voor familie aan de kust. Die
zitten niet op gezellige praatjes te wachten nu.
Er is een groot marineschip naar toe om hulp en voedsel te bieden.
In de zwaar getroffen gebieden is schoon
water een groot probleem. En de meeste noord-zuid verbindingen in midden Chili zijn
verbroken door ingestorte bruggen en viaducten.
Het geldt uiteraard ook voor ons dat we waarschijnlijk niet naar Juan Fernandez
kunnen. En ook de havens in midden Chili zullen ontoegangkelijk zijn. We blijven
nog even hier en gaan bedenken wat we nu gaan doen. Het is prachtig zomerweer. En
zolang we aan eten kunnen komen is er met ons niks aan de hand.
Dat is het mooie van een boot. Op zee merk je niks van een tsunami en we kunnen
als het moet in een keer door naar Lima-Peru. Het is prachitg tropisch zeilweer
in de passaat dus dat is ook geen straf.
Dus maken jullie je maar geen zorgen. Wij
redden het wel. We liggen bijna 20 km de rivier op en de monding is hier heel smal
met hoge rotsen. Dus ik ga er van uit dat een vloedgolf in zo'n smalle opening zeer
sterk afgeremd wordt voor hij de delta inspoelt.
We houden jullie wel op de hoogte.
Veel liefs van Peter en Paula