12 Janauari 2010
Wij zijn weer terug aan boord.
Na 10 dagen in Villarrica geweest te zijn, hebben wij het comfortabele chalet van
Wolfgang en Gaby weer verlaten. Vanmiddag waren we om een uur of drie weer terug
aan boord. Daar vonden we ons bootje gelukkig in uitstekende staat terug. Geen schade
en ook niets gestolen! Men had ons aangeraden alles dat niet vast zat aan de boot
maar binnen te leggen of te zetten.
We hebben een fijne tijd gehad in Villarrica en regelmatig mooi weer gehad. We zijn
zelfs een beetje bruin geworden. Dat was wel nodig. We hebben behalve wandelen en
rond kijken enz. enkele aparte dingen gedaan.
We zijn door een groot oerbos naar een grote waterval gewandeld. Naar een waterval
gaan was misschien niet zo heel speciaal, omdat we er al heel wat gezien hebben.
Maar dit was wel één van de mooiste. We hebben er ook aardig voor moeten lopen voor
we boven waren en de waterval konden aanschouwen.
Op een mooie middag zijn we met onze huurauto over een slechte, smalle weg met losse stenen naar een warmwater bron (thermas) gereden; Geometricas genaamd. Deze thermas was prachtig aangelegd in een kloof/ravijn midden in de natuur. Je kon kiezen uit verschillende baden, lauw, warm, warmer, erg warm, heet en vreselijk heet; zo heet, dat je je grote teen er echt niet in kon stoppen. We hebben het wel even geprobeerd natuurlijk. Maar, nee hoor! Niet te doen! Sommige baden waren met gaas dichtgemaakt zodat je er niet per ongeluk in kon springen. Want dan werd je gekookt.
Via houten wandelpaden, omhoog de kloof in, kon je steeds een ander bad kiezen.
We zijn helemaal naar boven gegaan en uiteindelijk kwamen we bij een watervalletje
uit maar dat was niet warm. Echt niet. Dat watervalletje was ijs en ijskoud!!
We hebben zo goed als elk bad uitgeprobeerd en het was heerlijk. Later, toen we
naar huis reden waren we loom en behoorlijk moe van al dat gedoe. We hebben 's avonds
naar een filmpje gekeken en na de film zijn we als een blok in slaap gevallen.
De volgende middag zijn we met Gaby en Wolfgang
naar een heel groot landgoed gereden van de een of andere Oostenrijkse barones.
Daar zijn we gaan paardrijden. De zoon en schoondochter van de barones zijn vrienden
van Wolfgang en Gaby. De zoon is de rentmeester van het landgoed van 3000 ha.
Schoondochter Amelie verzorgt de afdeling paarden. Hoewel? Verzorgen? Daar heeft
zij personeel voor. Een van de mannen reed zelfs mee om de hekken open en dicht
te doen!
Onder leiding van Amelie hebben we een rit van drie uur over het landgoed gemaakt.
Onderweg gaf Amelie uitleg over de verschillende gebieden en wat er zoal op het
landgoed gebeurt. Er worden vooral bomen omgehakt waar palen, hekken, omheinigen
en timmerhout van gemaakt wordt voor de verkoop en ook voor eigen gebruik natuurlijk.
Uiteraard planten ze ook weer evenveel bomen aan.
We reden ook over een prachtig, groot, gladgeschoren
grasveld, waar Ajax jaloers op zou zijn. Dat was het Polo-veld. Daar worden in de
zomer regelmatig paarden-polo competities georganiseerd met vrienden uit de regio.
Alle paarden waar wij op reden en die op het terrein rondliepen waren dan ook mooie
(luxe) polopaardjes. Ze waren zeer goed getraind en luisterden uitstekend. Peter
reed op een mooie, grote volbloed. Voor Peter en mij was het wel een tam ritje,
maar wel super leuk.
Maar wat een landgoed! Ontzettend groot
en zo goed georganiseerd.
Betovergrootvader is als jongen van 16 naar Chili gegaan. Heeft daar als havenarbeider
gewerkt. Is later in de handel terecht gekomen. En nog later is hij getrouwd met
een dochter van een baron.
Hij had toen al een groot stuk land in eigendom. Hoe hij het in de bush-bush voor
elkaar gekregen heeft weet ik niet. Maar hij heeft voor zijn baronesje een prachtig
landhuis c.q. kasteeltje gebouwd. Alles werd uit Europa aangevoerd.
Er waren in die tijd nog geen wegen of paden. Hoe bet-opa al dat bouwmateriaal boven
heeft weten te krijgen is voor ons een raadsel. Ik denk, met ossenwagens en veel
ingehuurde werkers.
Hoe dan ook. Het zal een hele onderneming
geweest zijn! Inmiddels woont de derde en vierde generatie op het landgoed in weer
een ander groot huis!
Toen we na het paardrijden weer huiswaarts reden vroeg Wolfgang of we interesse
hadden om een rondje over de krater van de Villarrica-vulkaan (2800 m) te vliegen.
Een vriend van hen, lid van de Villarrica vliegclub, gaat regelmatig met gasten
de lucht in tegen redelijke kosten.
Natuurlijk hadden wij daar wel oren naar.
Om een lang verhaal kort te houden. Zondag j.l. om 11.45 zijn we in een vier persoons
Cessna 172 de blauwe, onbewolkte lucht ingegaan.
Ik had nog nooit in zo'n klein vliegtuigje gezeten. Vier persoons, net een auto.
Ik had het gevoel dat we in de lucht hingen of zweefden i.p.v. te vliegen. Echt
geweldig!
Toen we na een half uur tot elfeneenhalf duizend voet gestegen waren, vlogen we
naar de vulcaan en draaiden we even later precies boven de krater steile bochten.
We konden recht in de kratermond kijken en fotograferen. En opeens zagen we zelfs
een vuurbal in de diepte.
Reiner, de vlieger, deed ons een plezier en vloog nog een keer rond de top.
Daarna zijn we met een grote omweg terug gevlogen naar Vilarrica en boven het landgoed van Gaby en Wolfgang zijn we nog even blijven hangen zodat Peter een stel mooie luchtfoto's maken kon. Gaby en Wolfgang stonden net op punt om met de auto te vertrekken en stonden te zwaaien. Op de foto (met telelens) konden we dat inderdaad zien, maar niet vanuit het vliegtuig.
Gisteren, onze laatste dag in Villarrica,
hebben we niets meer ondernomen. Het regende de gehele dag pijpenstelen. En vandaag
na het opruimen en inpakken zijn we naar Valdivia terug gereden. We blijven hier
nog eventjes om hier de omgeving te verkennen, want dat is zeker de moeite waard.
Onderweg naar hier hebben we dat goed kunnen zien!
Lieve allemaal, hebben jullie nog nieuwtjes? Laat gauw maar weer eens weten hoe
het met jullie is.Wat er allemaal in Nederland gebeurt. We hebben totaal zonder
nieuws gezeten de laatste tijd. Eén keer hebben we gehoord dat er bijzonder veel
sneeuw gevallen is in Duitsland, Spanje en Amerika. En dat half Europa plat lag
vanwege de sneeuw!! Hebben jullie ook nog problemen ondervonden van sneeuw, ijs
of ijzel??
Dikke kus en veel liefs van ons alle twee,
Paula en Peter