Hoi lieverds,
9 Mei
Ik ben even naar binnen gevlucht want ik heb het een beetje koud. Hoewel eigenlijk
valt dat nog wel mee, maar ik heb wel ijskoude voeten. En dat ondanks mijn dure
Dubarry laarzen met drie paar sokken aan. En... ze zitten niet te strak of zo. We
hebben even geleden de Webasto-kachel maar aangezet, dan wordt het een beetje warmer;
Ook in onze serre.
Vanmorgen om 10.00 hebben we Puerto Edén
verlaten.
De tanks zitten weer vol diesel en we hebben lekker vers brood,groente en fruit.
We varen nu op de motor door kanaal Messier. Een van de rotste stukken hebben we
al mooi achter de rug.
Dat nare stuk is een versmalling in het kanaal en als het tegen zit met b.v. veel
noorden wind kun je er wel 6 á 8 knopen stroom tegen hebben. Om zo min mogelijk
stroom tegen te hebben zijn we pas om 10.00 gaan varen. Om ± 14.00 uur zouden we
in de versmalling Angostura Inglesa de stroom mee krijgen. Maar we waren er natuurlijk
veel te vroeg. Gelukkig troffen we het. Er was weinig tot geen noorden wind en daardoor
ook niet veel tegen stroom. We konden erdoor met een snelheid van + 3,5 á 4 knopen.
Na de versmalling veranderde ineens de kleur van het water. Het werd melkachtig
blauw in plaats van glashelder water. Nu hebben we "ijs"-water dat van de gletsjers
komt stromen i.p.v. dat glasheldere water van de laatste weken. De bergen aan de
rand van het kanaal lijken net op heel grote oliebollen bestrooid met fijn poedersuiker.
Mooi hoor!
Nu moeten we nog een mijltje of 6,5 en dan zijn we in Caleta Yvonne. Peter riep
me net om even buiten te komen kijken naar een wrak. De Capitán Leonidas. Dit schip
ligt hier al jaren op een ondiepte. Vroeger kon het gewoon voorkomen dat je hier
zomaar op een on-ontdekte rots of ondiepte liep. En als je buiten de hoofdvaarwaters
gaat kan dat nog steeds gebeuren.
Naast de boot zwemmen er nu ook een paar dolfijnen mee. Dat is altijd gezellig.
We moeten nog een mijl of zestig door dit kanaal en dan liggen we voor de monding
van Golfo de Peñas. Daar blijven we wachten op een goed-weer window. En zodra weer
en wind gunstig Zijn gaan we deze grote baai oversteken. Daar doen we ruim 24 uur
over.
We hopen dat we, als we dan aan de andere kant van de golf zijn, beter weer krijgen.
Hopelijk wordt het wat warmer en is er niet zoveel regen meer. En hopelijk zien
we daar weer eens de zon!! Paul en Mariëtta zijn daar al en zij zeggen dat het echt
zo is.
Ik snap niet dat die mensen in Puerto Edén niet stapelgek worden van al die regen.
Het is super jammer, want het is een prachtig gebied. Door de enorme, echt dagelijkse,
regenval is het daar zo drassig dat ze er houten paden hebben moeten aanleggen.
Er zijn houten paden aangelegd om van a naar b te lopen en over een heuvel heen
om van het ene gedeelte van het eiland naar het andere gedeelte te komen. Zodat
de mensen van regio één niet geïsoleerd zijn van regio twee. Andere mogelijk heden
zijn er gewoon niet. Behalve heen en weer varen met vissersbootjes. Je zou op veel
plaatsen naast die paden tot aan je oksels weg zakken. De begroeiing van struiken,
planten en bomen is echt onvoorstelbaar mooi. Het is echt regenwoud; maar niet tropisch.
En toch snap je niet dat in die koude nattigheid er nog iets kan groeien. We zijn
er maar een paar dagen geweest, maar ik moest toch moeite doen om niet erg somber
te worden van al die regen.
Nog twee mijl, en dan zijn we bij de ingang van caleta Yvonne!!
We liggen inmiddels ten anker in Caleta Yvonne. En het blijkt een prachtig baaitje te zijn. Het water hier heeft een paar heel bijzondere kleuren. Het heeft de kleur van melkachtig blauw. Dit komt omdat hier gletsjer water naar toe stroomt. Dat hebben we al veel vaker gezien, maar hier gaan deze kleuren geleidelijk over in een heel bijzondere groene kleur. Helaas zie je er op de foto's zo goed als niets van. Dat is jammer.
10 Mei
Goede morgen lieverds,
Vanmorgen vroeg ben ik gefeliciteerd met moederdag door Peter. Ik moest er even
om grinniken en even later realiseerde ik me, dat ik een enorme geluksvogel ben.
Twee schatten van kinderen, een allerliefste schoonzoon te hebben en ook nog eens
een super fijne schoondochter. En dan natuurlijk Peters kinderen nog. Wat wil een
mens nog meer!
Peter verwent mij bijna iedere morgen. Hij steekt bijna altijd de kachel aan om
een uur of zeven en zet koffie en maakt de ontbijttafel klaar. Vanmorgen ook, maar
vandaag als extra een gekookt eitje. Vooral nu was dat speciaal omdat wij in Puerto
Edén 12 eieren op de kop hadden kunnen tikken. Vrijdag zijn we in regenkleding van
de ene kant van het dorp naar de andere kant gelopen. Aan de noordoost kant van
het dorp moest een Almacen (kruidenier) zijn, waar je, als de ferry geweest was,
verse spullen kon kopen. De ferry was nog niet geweest, maar toen we er aan kwamen
waren ze net bezig verse spullen omhoog te lieren,vanaf het strand naar het winkeltje
op de heuvel. De dag er voor was er wel een cargo schip in de baai geweest. Dat
had, denken wij, die spullen aan boord. Dus wij hadden geluk en konden meteen het
een en ander inslaan. O.a. die eieren.
Het is nu bijna 11.00 en we zijn aan het motorzeilen. En.... je houdt het niet voor
mogelijk, maar het is stralend (moederdag) weer. Weken niet gezien, blauwe lucht
met weinig bewolking en een stralende zon.
Lieve schatten, ik ga even stoppen en ook genieten van het mooie weer!
Allemaal dikke knuffels van mij en Peter!!!!
Mama/Paula.