Naar Antartica

Lieve allemaal,

Vanwege mijn medische problemen zijn we niet met Pacific Blue naar Antarctica geweest, maar met de drie-mast bark de "Europa". We hoorden op zaterdag drie Januari van onze vriendin Connie dat er nog twee plaatsen vrij waren. Een plaatsje in een mannen-hut en een in een vrouwen-hut. Binnen drie minuten hadden we beslist. We hebben "ja" gezegd en betaald en op zondag 5 Januari hebben we ons ingescheept. Pacific Blue kon veilig aan de mooring van onze vriend Jonathan. Het consult bij de Endocrinologe hebben we voorlopig afgezegd.

En... het was in één woord geweldig! We hebben geen moment spijt gehad. Het is een prachtig schip; goed uitgerust en het zeilde ook fantastisch. Alles was goed geregeld en georganiseerd. Het eten was perfect. De hutten waren goed met allemaal een eigen douche en toilet. We hebben alleen (helaas) in aparte hutten moeten slapen.

Er werden lezingen gegeven over Antarctica en het dierenleven daar. Ook werden er diverse films vertoond. O.a. over expeditie-reizen van Shackleton, Kapitein Cook en de Belg Adrian de Gerlache etc. We waren aan boord met 40 gasten en 18 crew. We werden ook allemaal als trainees ingezet. We liepen wachten van vier uur op en acht uur af. Vooral het mee helpen met zeilen hijsen en brassen e.d. was heel leuk. Met 28 zeilen is dat een heel gepuzzel want alle honderden touwen ziet er hetzelfde uit. Maar het bracht crew en gasten bij elkaar. De sfeer was uitstekend.

De oversteek over de Drake passage verliep op de heenweg heel rustig. Toch waren er door de hoge deining behoorlijk wat zeezieken zodat de wachten aardig uitgedund waren. Er werden heel veel foto's gemaakt van Albatrossen, Kaapse Duiven, Giant Petrels etc. etc.

We kwamen na vier dagen zeilen aan op de Zuid Shetland eilanden. We hebben diverse eilanden bezocht en er gewandeld en natuurlijk veel pinguins en zee-olifanten e.d. gezien. Ook hebben we nog even gezwommen in de aktief vulkanische krater van Deception Eiland. Na een paar dagen gingen we verder naar het vaste land van Antarctica. Dit gebied was veel indrukwekkender dan de Zuid-Shetlands. We zagen reusachtige gletsjers en ijsbergen. Waar het mogelijk was gingen we overal twee á drie keer per dag met dinghies van boord om te wandelen en dieren te zien.

Op de terugweg naar Ushuaia was het laatste etmaal wat heftiger met windkracht acht tot negen. Maar met zo'n schip merk je dat amper. Hoewel sommige mensen dat niet met ons eens zullen zijn.. Er waren weer veel zeezieken namelijk. Helaas konden we door die harde wind niet langs Kaap Hoorn.
Zoals je kunt opmaken uit dit verslagje hebben we er geen spijt van gehad, dat we niet op eigen kiel daar geweest zijn. Want behalve af en toe een uurtje aan de wal kun je er niet veel doen. Dan is het erg gezellig om op zo'n groot schip rond te wandelen, te praten met anderen en in de bar een lekker borreltje te nemen samen. Het was fijn om de verantwoording aan Kapitein Klaas Gaastra en zijn crew over te laten. Heerlijk relaxed!!

Na terugkomst hebben we gelijk een afspraak gemaakt met een Neuroloog. Deze vermoedde na onderzoek dat het toch wel eens Myastenia Gravis kon zijn ondanks dat de Thymus er uit is. Dit is een auto-immuun ziekte die de overdracht van prikkels tussen zenuwen en spieren aantast. Hij stelde weer een paar bloedtests voor en adviseerde om vast met Mestinon te beginnen. Dit medicijn voorkomt de afbraak van neurotransmitters tussen zenuwen en spieren. Het was even experimenteren met de dosis. Maar inderdaad; met drie halve pilletjes per dag voel ik me nu stukken beter. De schouderpijnen en zware vermoeidheid zijn sterk verminderd. Het goede bericht is dus dat we waarschijnlijk weten wat er aan de hand is. Maar het slechte nieuws is dat ik een ziekte heb die door dit medicijn niet geneest maar slechts onderdrukt wordt. We gaan de Neuroloog in Nederland weer benaderen en komen waarschijnlijk begin Augustus een tijdje naar Nederland om hopelijk weer opa en oma te worden.

Nu zijn we weer even in Yendegaia, bij gaucho Jose en Annemie.
Annemie haar moeder, tante, broer en vriendin en nog een nichtje zijn hier op bezoek. Wij hebben voor ferry gespeeld. Omdat de normale ferry volgeboekt was en hier trouwens ook niet aanlegt. Ze hebben allemaal te paard gezeten en van alles gedaan. De week was snel voorbij. Morgen brengen we het hele stel weer terug. Eerst naar Puerto Williams om uit te klaren. En maandag 16 Januari brengen we ze naar Ushuaia. Zij vliegen woensdag weer naar België terug.
Wij gaan ons in Ushuaia dan voorbereiden om naar het midden van Chili te varen; naar Puerto Mont. We willen daar een maand of vijf, zes over doen. Voordat we daar zijn komen we hooguit één of twee plaatsen tegen waar we boodschappen kunnen doen of diesel kunnen kopen. Dus moeten we wel het e.e.a. in slaan. Hoewel ik het idee heb dat we met wat we nu al aan boord hebben wel meer dan zes maanden uit houden. We hebben ook weer een hoop biefstuk van Jose in de vriezer. We houden jullie op de hoogte van onze tocht door de kanalen.

liefs Peter en Paula

Naar de bijbehorende foto's