Hallo allemaal,
Nou, we zijn dan eindelijk vertrokken naar
de Kaap Verden. Eergisteren, maandag 8 januari om 16.00 arriveerden eindelijk de
motoren voor de genua lieren. Daar hadden we drie weken met smart op gewacht. We
hebben ze niet echt nodig zolang we niet krakkemikkig zijn maar we moesten ze toch
ergens na laten sturen.
Gisteren hebben nog wat verse groenten en fruit gehaald en hebben we de grote watertank
volgegooid met 500 liter water. De kleine tank van 200 liter vullen we met de watermaker
als we stroom draaien.
We vertrokken op 9 januari om 15.00 met weinig wind maar nadat we een eindje uit de
kust waren kwam er wat wind en konden we de Windpilot aan het werk zetten. Dat duurde
maar een uurtje en toen kon zelfs de autopilot er niks meer mee. Om 18.00 draaide
de wind met 7 to 9 knopen naar het Noord-oosten. We zetten de fok te loevert (dit
betekent naar de anders kant dan het grootzeil staat) op de spinaker boom.
De windpilot hebben we nog even rust gegeven en op de stuurautomaat liepen we bij
7 knopen wind ruim drie knopen en bij 9 knopen wind ruim vier. We liepen dus bijna
de helft van de windsnelheid. Niet slecht voor een boot van dik 15 ton.
Na een gepaneerd bieflapje met bloemkool en tortilla (dikke omelet met aardappels
er in) ging ik een poging doen om te slapen. We hebben de zeekooien ingericht zodat
we achter een zeiltje liggen om niet uit bed te rollen. Maar zo'n eerste nacht is
altijd moeilijk en de boot rolt wel verschrikkelijk op die achterop lopende golven,
hoor. Om middernacht kwam ik er uit en de wind was aangetrokken tot zo'n 20 knopen.
Om relaxed te varen (iets dat we op ons tripje van Marokko naar de Canarische Eilanden
hadden ontdekt) legden we een rif in het grootzeil en rolden we genua een meter
in. Dan loopt de boot nog steeds lekker 6,5 tot 7 knopen maar dan gaat alles niet
zo tekeer.
Paula ging een poging doen om te slapen maar
ook haar lukte dat niet echt. Ik zat in de kuip en het was fris. Ik had een spijkerbroek
aan en een T-shirt, rugby-shirt en windjack maar met de wind van achter was het
nog niet lekker. Ik heb dus het achterzeiltje in het dekhuis gezet waardoor ik lekker
uit de wind zat. Tot tegen achten heb ik zo hazenslaapjes gedaan met de kookwekker
op 30 minuten. Daarna ontbeten en toen ben ik eens met de Windpilot gaan stoeien.
Die hebben we op dit schip nog niet vaak gebruikt. Sinds een uur of acht varen we
nu op de Windpilot en dat scheelt een hoop in het stroomgebruik. Het slingert wat
meer dan de autopilot maar het gaat erg goed.
Zo hebben we ondanks weinig wind gisteren
in 21 uur toch al weer zo'n 132 mijl gevaren. Dus in 24 uur halen we de 150 mijl
wel. Niet slecht als je bedenkt dat we rustig aan doen.
De vooruitzichten voor de komende
week zijn rustig weer met waarschijnlijk halverwege één of twee dagen met weinig
of geen wind. Maar daarna schijnt de passaat weer terug te komen. We gaan niet motorren
als de boot nog voorwaarts gaat en bestuurbaar is. Al zouden we kunnen motorren
tot de Kaap Verden. Alleen als de zeilen gaan slaan en alles hard slijt doen we
de motor aan. Ik zal binnenkort eens een stukje schrijven voor de website over de
extra voorzieningen die we getroffen hebben voor onze reis en tegen het schavielen
(doorslijten) van touwwerk en zeilen.
Nu ga ik even naar buiten omdat het nogal beweeglijk is hierbinnen.
Liefs van Peter en Paula.