Hallo allemaal,

Wij zijn inmiddels weer wat verder naar het zuiden. We zijn gisteravond in El Jadida aangekomen. Een klein stadje met alleen maar een vissershaven.
Er stond een zeer hoge zee door een storm bij Madeira dus het was spannend of we wel naar binnen zouden kunnen. Ten westen van de haven braken de zeeën geweldig op de ondieptes maar naar de ingang was het te doen hoewel het uiteindelijk maar 4 meter diep was. De spanning is ook altijd of je voor een nacht een veilige ligplaats kunt vinden en of het met laagwater diep genoeg is. Want er is geen informatie te krijgen over dit soort zaken. Maar mijn getijgegevens klopten en we hielden zo'n 40 cm over bij laagwater.
We mochten naast een grote reddingskruiser van het ministerie van visserij. Dat is prettig want dan hoef je je lijnen en stootwillen niet in de gaten te houden als de boot op en neer gaat (ruim drie meter).

Er is hier een zeilclub maar er is maar één ongelukkig plekje aan een ruwe kade maar daar lag gelukkig al wat. Het blijkt dat we toch wel pioniers zijn want meer dan vijf buitenlandse schepen zijn we nog niet tegen gekomen en hier liggen we weer met zijn tweeën.
Als ze hier in deze haventjes een drijvende steiger zouden leggen met water en stroom zou er snel wat toerisme op gang komen want het is hier erg aangenaam en gezellig. De temperaturen zijn eind september aangenaam en 's nachts is het fris.

We hebben trouwens via Rachid (de opvolger van Achmed) ook een stroomkabel kunnen uitleggen.
Voor een pakje sigaretten doen ze een hoop. We hebben in Gibraltar om deze reden twee sloffen gekocht á 1 euro per pakje. Het is een leuke plaats met een oude portugese stadsmuur om de oude woonwijk. De mensen zijn uitgesproken vriendelijk. Ze zeggen vaak "Bonjour", "Ca va?" of "Welcome in Maroc". Je wordt ook nauwelijks lastig gevallen. Hoogstens door een enkel bedelaar of een schoenpoetser.

Je ziet hier wel hoofddoekjes maar lang niet zoveel als je zou verwachten. Je ziet ook veel modern geklede jongelui en vrouwen.
Er is niets te bespeuren van fanatisme of agressie. Erg ontspannen en totaal niet bedreigend in de marktjes of soukhs.
Met handen en voeten en een lach lukt het allemaal wel. Vaak spreken ze ook wat Frans. Zelfs mijn lange lijf wekt geen bijzonder opzien. Althans niet dat ik het merk.

Vanavond gaan we uit eten in een oud koloniaal hotel om mijn 59ste verjaardag van gisteren te vieren. Gisteren zaten we de hele dag op zee en waren moe na het gedoe met customs, immigratie, havendienst en politie. Ook die zijn overigens erg vriendelijk maar het schiet niet op. Vanmorgen een uur bij de politie gezeten om onze passen te laten afstempelen voor "entry" en "exit" omdat we morgenochtend om zes uur willen varen. Dat is gelukt. We moesten havengeld betalen naar tonnage.
Dat betekent voor ons € 3,50 per etmaal. Daar doen we het voor.
Morgen 80 mijl naar Safi. Afwachten hoe we daar weer komen te liggen.
Waarschijnlijk weer veel motorren want er is weinig wind en hoge zee. Dan houd je de spinaker niet vol.

Veel liefs van
Peter en Paula